воскресенье, 26 октября 2014 г.

Վերահսկենք մեր շրջակա միջավայրը




Ապրում եմ Երևանում:Երևանն աչքի է  ընկնում իր աղտոտվածությամբ: Ամենուր կհանդիպեք ծխախոտի մնացորդների, դատարկ շշերի, պոլիեթիլենային տոպրակնների և ոչ ակնահաճո այլ աղտոտված տեսարանների: Զբոսնելով մայրաքաղաքում դուք կզգաք, որ Երևանը ծխապատ է, պարուրված  հիմնականում գործարանների արտանետումներից և տրանսպորտի արտազատումներից: Մեզ շրջապատում է նաև մեծ ուժգնության աղմուկը, դրա հիմանկան աղբյուրը  տրանսպորտի ձայնաազդանշանաին ազդակներն, ինչպես նաև զվարճանքի 
օբյեկտներում հնչող բարձր երաժշտությունն է:










 

 

 Շրջակա միջավայրի ախտոտվածությունը ոչ միայն գեղագիտական առումով տհաճություն է պատչառում, այլև խիստ բացասաբար է ազդում մարդկանց թե’ ֆիզիկական և թե’ հոգեկան առողջության վրա: Օդի աղտոտվածությունը, փոշին առաջացնում են ալերգիկ հիվանդություններ, դրանց հետևանքով սրվում են շնչառական հիվանդությունները: Ինչ վերաբերվում է հոգեկան առողջության ախտահանումներին, ապա շատերս ենք զգացել, որ փողոցների, շքամուտքերի, անցումների
աղտոտվածությունը կամ աղբարկղերի  թափթփվածությունը գումարած նաև բարձր աղմուկը նյարդացնում են  մեզ և հանդիսանում մեր օրվա հոգնածության գլխավոր պատճառը:










Իմ կարծիքով շրջակա միջավայրի աղտոտվածության դեմ պայքարի արդյունավետությունը շեշտակի կբարձրանա, եթե աղբահանության աշխատանքները հանձնվեն մասնավոր ընկերությունների: Այդ ընկերությունները իրենց բիզնես շահերից ելնելով շահագրգռված կլինեն առավել մեծ քանակությամբ աղբ հավաքելու, որի արդյունքում էլ մեզ շրջապատող միջավայրը առավել մաքուր կլինի; Բացի դրանից մի քանի ընկերությունների առկայության դեպքում նրանց միջև կառաջանա առողջ մրցակցություն, որից էլ կբարձրանա մատուցվող ծառայության մակարդակը և ինչու չէ նաև կնվազի բնակչության կողմից աղբահանության համար վճարվող վարձի չափը:

ՀՀ-ում գործում են բազմաթիվ հասարակական կազմակերպություններ, որոնց նպատակն է շրջակա միջավայրի բարելավմանն աջակցելը; Առաջին հերթին նրանք և մեդիա ոլորտի ներկայացուցիչներն են բարձրացում աղտոտվածության ընդհանուր վիճակի և առավել արտառոց իրավիճակների մասին: Քիչ չեն դեպքերը, երբ հասարակության բարձրացրած աղմուկի արդյունքում պետական մարմիինները ստիպված են եղել փոխել իրենց վիճահարույց որոշումները, որոնց կիրառման դեպքում մեծ վնաս կարող էր հասցվել շրջակա միջավայրին: Բացի հասարակական վերահսկողության նշված մեխանիզմերից, շրջակա միջավայրի աղտոտվածության խնդրի լուծման բանալին յուրաքանչյուրիս ձեռքում է:
            Այսպիսով եթե ինչ-ինչ պատճառներով մեր մոտ աղբ է գոյանում չպիտի շտապենք  և գցենք գետնին, այլ մի քանի վայրկյան սպասենք մինչև կհանդիպենք աղբարկղի:  Միևնույն ժամանակ պետք է պարտադրենք այդ ամենը նաև մեր շրջապատի մարդկանց, պետք է պախարակել բոլոր նրանց ովքեր մեր աչքի առաջ կփորձեն աղտոտել միջավայրը: Հետզհետե կձևավորվի մարդկանց մի մեծ զանգված, որոնցից օրինակ կվերցնեն նաև մյուսները: Մեր համատեղ ջանքերը պետք է ուղղել ոչ միայն աղբահանության խնդրին, այլև եթե ունենք ավտոմեքենա,  ապա դրանից պետք է օգտվել խիստ անհրաժեշտության դեպքում: Օրինակ ինչ որ տեղ գնալուց առաջ մի շտապեք մեքենայի բանալիները վերցնել, մի գուցե այդ վայր կարելի է հասնել նաև այլ եղանակով,  օրինակ`հեծանիվով կամ ոտքով:
Էկոլոգիական խնդիրները զգալի չափով կնվազեն միայն այն ժամանակ երբ մեզնից յուրաքանչյուրը վերաբերվի շրջակա աշխարհին ինչպես իր սեփականությանը և կբարկանա նրանց վրա ովքեր կփորձեն աղտոտել իր սեփականությունը :



Комментариев нет:

Отправить комментарий